Eindelijk was het zover, mijn eerste hardloopevenement was aangebroken, de IJsselloop in Deventer.
Met de trainingen ging het goed alhoewel ik in meer dan een jaar niet de 5 km achter elkaar heb gelopen, een beetje uit angst voor weer een blessure. Afstanden tussen die 3 en 4 km heb ik wel gelopen en de laatste gemiddelden lagen boven de 9,0 km/u. Dat zag er goed uit en ik wist dat ook al gingen mijn trainingen tot 3 á 4 km ik zeker daar nog wel 5 km van kon maken.
Op naar Deventer dus gister om mee te doen aan De IJsselloop en wat een mensenmassa! Alleen onderweg naar de start was het al bijna voetje voor. Wat een evenement. Maar de sfeer was prima, bijna net zoals ik bij de Nijmeegse vierdaagse gewend ben, met live muziek, een boel aanmoedigend publiek en tentjes langs de route om de lopers van drinken te voorzien. Zelf dacht ik daar geen gebruik van te maken, want ik moest door de zenuwen al om de haverklap naar de wc.
Om te bepalen in welk start-vak ik moest staan had ik mijn streeftijd opgegeven en alhoewel ik die inschatte tussen de 32 en 35 minuten had ik 40 minuten opgegeven, zo zou ik in ieder geval niemand voor de voeten lopen. Een domme zet bleek achteraf want nu moest ik regelmatig inhalen en ik ben daar niet brutaal genoeg voor. Ik zag hoe anderen dat oploste door gewoon anderen de pas af te snijden en er werd zelfs met de ellenbogen gewerkt. Iets dat beide niet in mijn aard ligt te doen. Voor mij was het dus geduldig afwachten tot ik een gaatje zag om tussendoor te kruipen.
We begonnen bijna wandelend zo druk was het en halverwege met toch wel aardig wat momenten dat ik voor mijn gevoel opgehouden werd dacht ik toch wat tijd betreft op deze manier de 40 minuten die ik opgegeven had te halen.
Ook dat niet voldoende drinken bleek geen handige zet, nadat ik over de eerste brug was had ik zo’n droge mond dat ik daar last van kreeg, maar ik bleek geluk te hebben, iets verder stonden ze bekertjes drinken aan te bieden, al hardlopend pakte ik dankbaar zo’n bekertje aan en daarna kan ik er niets anders van maken dan dat het erg lekker ging. Jammer van de tijd dacht ik tussendoor nog, maar uitlopen was nu gewoon mijn doel, tenslotte heb ik in tijden geen 5 km meer achter elkaar gelopen.
Een halve kilometer voor de finish had ik een momentje dat het wat zwaarder liep, maar toen ik zag dat de laatste paar honderd meter aangegeven stond liep ik weer zo door dat momentje heen. Eenmaal bij de finish ging het weer zo lekker dat ik zelfs nog wel een kilometertje of twee eraan had kunnen plakken voor mijn gevoel.
Nieuwsgierig ging ik op de site opzoek naar mijn tijd en die bleek zelfs met al het oponthoud 00:34:01 te zijn, niet verkeerd dus, ik was dik tevreden over deze eerste hardloopwedstrijd en ga zeker op zoek naar een nieuwe uitdaging, alleen hoe leuk het ook was denk ik dat een minder groot evenement beter bij mij past.
Toch als eerste ervaring kan ik niet anders zeggen dat ik De IJsselloop een zeer goed georganiseerd en verzorgd evenement vindt. Echt complimenten voor de organisatie, ik kijk er in ieder geval met veel plezier op terug.