Gisterenochtend vroeg had ik een screening voor mijn hart, dit omdat ik eerstelijns-familielid ben van iemand die een aangeboren hartafwijking heeft en ze sinds kort alle eerstelijns-familieleden screenen. Na de screening kreeg ik te horen dat mijn hart helemaal oké is en prima functioneert. Nu had ik daar ook geen twijfels over, maar deze bevestiging is best prettig te horen, zeker omdat ik met het hardlopen mijn afstanden wil verlengen en ze daarbij dan ook nog in een mooie tijd wil lopen.
Geen enkele reden om dat niet te proberen zeiden ze in het ziekenhuis, dus ik wandelde vrolijk weer naar buiten, naast de mankementen die ik wel heb is het belangrijkste onderdeel, de motor van mijn lichaam helemaal gezond en sterk.
Eenmaal thuis besloot ik er per week een halve kilometer aan toe te voegen, maar de gemiddelde snelheid proberen hetzelfde te laten. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken. Begon ik begin september met 3 kilometer, loop ik sinds eind september 5 kilometer en ben ik sinds oktober de snelheid aan het opvoeren geweest.
De 5 kilometer loop ik zonder problemen nu binnen 35 minuten, dus heb ik gelijk nieuwe plannen gemaakt en mijn doel nu is naar de 10 kilometer in 70 minuten toe te werken.
Gisterenavond heb ik gelijk de eerste stap genomen, ik liep na een week niet gelopen te hebben door omstandigheden de 5 kilometer in 34 minuten, iets langzamer dan ik gehoopt had, maar binnen de 35 minuten. Ik had nog wat energie over en plakte er voor het eerst dus nog een halve kilometer aan vast.
Meestal loop ik langs het kanaal of door het bos, maar gisteren was het al laat voordat ik begon en donker. Ik koos daarom niet zo afgezonderd te lopen maar eens door de straten van ons stadje te lopen. Dit is in de avond goed te doen, er was nauwelijks verkeer en de wegen zijn goed verlicht.
Eenmaal weer thuis, was ik tevreden over mijn afstand en tijd. Nu vrijdag en zondag nog een keer de 5,5 kilometer en volgende week naar de 6 kilometer. Ik heb er zin in.