Eindelijk weer echt lekker hardgelopen

Deze zondag begon al mooi met heerlijk weer, ook echt weer om lekker te gaan hardlopen. Ik ben daar bijna twee maanden mee gestopt geweest door een blessure die ik in december opliep en probeerde wel eerder weer te starten, maar dat lukte niet door teveel pijn in mijn enkel.

Op advies van iemand die veel meer hardloopervaring heeft dan ik heb ik dus een complete hardlooppauze ingelast van ongeveer twee maanden.

Mijn enkel is totaal niet pijnlijk meer en gewoon stukken lopen lukt me nu ook zonder problemen dus de tijd voor een echte nieuwe start was gekomen en deze zondag is daar meer dan geschikt voor. Vriendlief die het samen hardlopen toch veel leuker vindt dan alleen was toch wel blij dat ik weer meeging, hij heeft een voorsprong gekregen waar ik graag weer bij wil aansluiten.

Toch wel aardig nieuwsgierig of mijn conditie het nog een beetje aankon besloten we een rondje over een landgoed van iets meer dan drie kilometer te gaan lopen. Ik was bang dat ik die afstand niet hardlopend volledig zou halen, ik heb er toch wat kilootjes bij en niet getraind.

Omdat ik het volhouden belangrijker vind op dit moment dan de snelheid, besloot ik in een rustig tempo te hardlopen in de hoop dat ik tussendoor niet hoefde over te schakelen op wandelmodus.

Met goede zin en gemotiveerd gingen we met de auto naar het landgoed toe, misschien moeten we de volgende keer dat eens op de fiets doen. Ik hoopte ook dat de zachtere bosgrond beter voor me zou werken dan hardlopen op het asfalt en dat bleek inderdaad het geval.

Even nog rekken en strekken om nieuwe blessures te voorkomen en daar gingen we. Na tweehonderd meter bleken we niet de enigen te zijn die daar waren, ik kwam toen al de man met de hamer tegen die me het normaal ademhalen erg moeilijk maakte en even dacht ik dat het niet goed zou komen. Tweehonderd meter, dat is wel heel ernstig en ik besloot de strijd met de man met de hamer aan te gaan, hij heeft misschien een hamer, maar ik heb doorzettingsvermogen en heb die gebruikt, het duurde nog een paar honderd meter toen hij het opgaf en ik tijdens het hardlopen weer normaal kon kletsen met vriendlief, met vijfhonderd meter had ik die vervelende kerel met hamer achter me gelaten en ging het echt lekker. Ook Dolf Jansen was het met me eens, die is zo vriendelijk me om de vijfhonderd meter een update te geven van afstand, snelheid, gemiddeldes en calorieën verbruik.

Ik moet toch echt zeggen dat het flink genieten was zo op zondagochtend in het bos samen met vriendlief en een heerlijk hardloop tempo en was benieuwd of ik het de complete ronde vol zou houden. Iets over de helft begon er een pad met een paar niet al te hoge, maar wel verraderlijke heuveltjes vol met stronken, maar ook die leverde geen problemen op.

Toen we richting de 3 kilometer gingen begon ik het wel zwaar te krijgen, twee maanden niet hardlopen heeft zijn tol geëist, maar inmiddels was ik toch erg tevreden over deze nieuwe start zonder last van de eerdere blessure. Ik besloot ondanks dat ik het behoorlijk zwaar kreeg toch in hetzelfde tempo te blijven hardlopen, dit had met conditie te maken en niks met de enkel dus kon het volgens mij geen kwaad gewoon door te gaan. Toch eerlijk is eerlijk, hoe leuk het vanochtend toch ook was, wat was ik blij dat ik de auto weer zag. Vriendlief die afgelopen maanden toch nog regelmatig getraind had, kon dit rondje makkelijk aan, maar ik ga er weer voor dat samenlopen ook voor hem weer een uitdaging gaat worden. Neemt niet weg dat ik voor vandaag best tevreden ben met een afstand van 3.382 meter, in 00:24:51, met dus een gemiddelde van 8,17 km/u en 191 verbrandde calorieën.