Hoe schrijf je een blog over hardlopen terwijl er niks te hardlopen valt? En hoe kies je een foto bij je blog over niet-hardlopen?
Het is nu ruim anderhalve week geleden dat ik een enkel blessure opliep, anderhalve week nadat ik een harde les kreeg dat te fanatiek zijn averechts werkt en je uiteindelijk meer kost dan dat het je oplevert behalve een kort moment van blijdschap dat je een flinke prestatie geleverd hebt, met gelijk erachteraan het moment van hoe dom je geweest bent.
Gelukkig is de ergste pijn weg en loop ik niet meer mank, maar nog steeds voel ik elke stap die ik zet en wordt dat erger als ik te ver wandel, dus om niet de boel weer te verergeren train ik pas weer als mijn enkel niet meer pijnlijk is en ik in ieder geval naar de supermarkt op en neer kan wandelen zonder daar last van te hebben.
Helaas is aankomende woensdag mijn eerste wedstrijd, een crossloop in Vorden van 5 kilometer, die kan ik wel vergeten, zoals het er nu uit ziet is dat absoluut niet haalbaar. Daar baal ik best van, maar je kan overal van leren, ook hoe je het niet moet doen. Om deze ervaring dus niet zinloos te laten zijn heb ik besloten toch eens te gaan doen aan goede voornemens in de hoop dat dit de eerste en laatste keer is geweest dat ik een blessure heb. Buiten een andere looptechniek uit te gaan proberen die volgens ervaringsdeskundigen helpt blessures te voorkomen begin ik weer gewoon voorzichtig en ga niet meer opeens van 5 kilometer naar 10 kilometer, maar gewoon kilometer voor kilometer erbij. En de belangrijkste les is toch wel niet meer kilometers doorlopen uit prestatiedrang terwijl je lichaam duidelijk aangeeft dat niet te doen.
Jammer van de wedstrijd, maar er zijn er genoeg het hele jaar door, door deze ervaring ben ik denk ik een stuk minder onverantwoordelijk geworden en gemotiveerd het verstandig aan te pakken in het nieuwe jaar en ik heb er vreselijk veel zin in een nieuwe start te maken met het hardlopen. Al met al mag ik dus niet mopperen. Nu even eerst genieten van de feestdagen en alle lezers van mijn blog fijne feestdagen wensen.
De foto bij het blog, dat probleem is ook opgelost, onze hond kan wel hardlopen en ik hoop ooit dat hij mijn loopmaatje wordt wanneer ik anders alleen zou lopen. Hardlopen vind hij het leukste dat er is, naast de fiets loopt hij zonder problemen 23 kilometer per uur (veel harder kan ik niet, dus wie weet kan hij nog harder) en lijkt niet moe te krijgen, kijkt af en toe achterom waar ik toch blijf, ik hoop dat hij dus een beetje geduld heeft met me.
Balen joh, dat je geblesseerd bent! Hopelijk snel weer op de been, sterkte ermee.
Dankjewel.
Beetje bij beetje gaat het steeds beter, het moeilijkste nu is niet te vroeg weer te starten. Ik hoop dat ik 1 januari weer voorzichtig kan beginnen, dat zou een mooi begin zijn van 2016.