Nu ik straks mijn landelijk molenexamen mag doen, wil ik weer veel op pad naar diverse molens en samenwerken met diverse molenaars en toch in ieder geval proberen dat ik alle types molens gezien heb waar ik vragen over kan verwachten tijdens het examen.
Er is me ook voor dit komende examen weer veel hulp aangeboden, ook de molenaar van Molen de Vink uit Herveld waar ik zo’n bijzondere dag eerder gehad heb heeft me aangeboden te helpen. Deze molenaar heb ik al veel van geleerd en neemt ook provinciale examens af dus weet precies waar ik nog extra aan kan werken dus heb ik zijn aanbod aangenomen en omdat hij weet dat een echte Dikkop bezoeken op dit moment bovenaan mijn wensenlijstje staat heeft hij me uitgenodigd voor een dagje molens bezoeken en te beginnen bij een echte Dikkop in Schermerhorn.
Dit keer was ik erop voorbereid dat het kan voorkomen dat een dagje in de leer bij deze molenaar anders kan lopen dan ik gewend ben, iets waar ik vorige keer wat van schrok, maar nu zorgde voor een stukje nieuwsgierigheid en heel veel zin om op molenpad te gaan omdat het vorige keer een goede zet bleek waar ik veel van geleerd heb. En ook deze dag voldeed meer dan aan waar ik op hoopte.
Onze reis zou gaan naar Noord-Holland omdat dat de provincie is waar Dikkoppen te vinden zijn.
De reden dat ik zo graag een Dikkop wil zien is dat dit een binnenkruier is, dit type molen heeft dus aan de buitenkant van de molen geen staart en mogelijkheid om de molen op de wind te zetten en op het examen kan je vragen verwachten over binnenkruiers. Als het gaat om binnenkruiers kwam ik niet verder dan torenmolens, zoals in Zevenaar bijvoorbeeld en boekjeswijsheid uit de lesboeken over een Dikkop die me niet helpen echt het levendig voor me te zien. Erg leuk dus dat we nu deze molen eens in het echt gingen bezoeken, met als extraatje dat de Dikkop waar we heen gingen ook een stutvang heeft, een type vang (rem van een molen) die ik ook nog niet eerder in het echt gezien heb en dus ook geen levendig beeld van heb of me een verdere voorstelling van kan maken dan de tekeningetjes uit de lesboeken.
Onderweg vertelde de molenaar al veel over het bemalen van polders en het gebied de Schermer waar we heen gingen, ik kan uren luisteren naar dit soort informatie en vergat bijna molens te spotten in het landschap buiten de auto, iets dat ik een erg leuke bezigheid vind tijdens het autorijden of reizen per trein. Voor ik het wist waren we blijkbaar al in Noord-Holland, want ik werd geattendeerd op een molen die in het zicht gekomen was, erg grappig want normaal als ik met vriendlief en zonen in de auto zit, ben ik degene die ze al van ver ziet staan en als eerste, maar met een molenaar met vele jaren meer ervaring was ik de laatste die het zag. Toen ik in de richting keek waar de molen stond zag ik het gelijk, geen staart, geen schoren, geen spruiten, het was een Dikkop!
We waren dus in Noord-Holland en hoe stapelgek ik ook ben op mijn vriend en kinderen, molens spotten in de auto met molenaars is toch echt erg leuk, geen draaiende ogen en daar gaat ze weer, maar een gedeelde interesse in molens en dan nu een echte Dikkop voor het eerst live gezien. De ene na de andere Dikkop zagen we tot we dan bij de museummolen aankwamen, de Dikkop die we zouden bezoeken. Een geweldig indrukwekkende Dikkop die zo robuust is als in de boeken staat, maar zoals ik ervoer wat kleiner leek van de buitenkant dan ik verwacht had in het echt, maar gigantisch groot bleek toen we de molen van binnen bekeken.
Dit bezoek zal ik niet snel meer vergeten, ik heb nu het binnenkruisysteem in het echt gezien, nu begrijp ik het veel beter, ik durf er op het examen de vragen over aan en hoef me niet meer te beperken tot de mooie middeleeuwse torenmolens.
Buiten dit was het bezoek aan deze molen was er nog iets extra’s wat dit bezoek zo bijzonder maakte, deze molen had een stutvang, een type vang die ik ook nog niet eerder in het echt gezien had. Tijdens examens krijg je zo goed als zeker vragen hierover en tijdens het provinciaal examen waren de krachtenverdeling tussen de verschillende types vang me niet helemaal duidelijk, ik kwam niet veel verder dan het type te beschrijven dat ik kende en dan alleen theoretisch zoals de boeken het aangaven. Een aandachtspunt dus om aan te werken. De molenaar met wie ik op pad was zei er niet heel veel over zoals ik al een beetje na mijn ervaring de vorige keer bij deze molenaar op de molen verwacht had. Ik moest het zelf maar uitzoeken, iets dat ik na de vorige ervaring juist erg leuk ben gaan vinden. Door me op dingen te wijzen en na een boel gestuntel van mijn kant viel het kwartje, echt waar er is niets leukers om te stuntelen en het dan opeens te snappen, stuntelen is echt niet erg, maar leuk wanneer je het opeens echt begrijpt. Weer een onderwerp waar ik niet meer gestrest voor hoef te zijn op het landelijk examen, ik durf de vragen over deze vangtypes best aan.
Echt uren waren we op deze mooie Dikkop dat kan alleen maar met molenaars, dit zou ik mijn vriend en kinderen echt niet aan kunnen doen, maar de dag werd nog mooier dan die al was, dit was pas de eerste molen die we bezochten, maar gezien de lengte van mijn blog volgt de rest in deel 2. Minstens zo bijzonder want eigenlijk schandalig, een molengek als ik moet bekennen dat ik nog nooit op de Zaanse Schans geweest ben en daar kwam verandering in. Voor de liefhebbers dus een deel 2 over de belevenissen tijdens een bezoek aan de Zaanse Schans die wellicht vandaag en anders snel volgt.