Na het bezoek aan de museummolen gingen we verder op pad, we zijn langs nog een paar molens geweest die dicht waren, ik weet niet meer precies welke, maar uiteindelijk ging de molentocht naar de Zaanse Schans.
Buiten dat mijn vriend een keer daar was en voor mij een mooie ansichtkaart van de paltrok (houtzaagmolen) daar meegenomen had, weet ik niet veel van de Zaanse Schans. Wel weet ik dat er veel molens zijn en dat het erg toeristisch is. Dat laatste is niet zo mijn ding, ik vermijd graag toeristische plaatsen, maar het eerste is reden genoeg dat ik het toch leuk vond daar te zijn. Zo was het een keer eerder voor mij ook bij Kinderdijk en ook nu bleek er zoveel te zien te zijn dat een bezoek aan de Zaanse Schans meer dan de moeite waard maakte.
Tien molens op korte loopafstand van elkaar, wat wil je nog meer… Uiteraard ze van binnen tot in elk hoekje bekijken, maar helaas was de tijd tot sluitingstijd beperkt, ook omdat we al uren bij de Dikkop museummolen geweest waren.
Op de site van de Zaanse Schans staat dat je er met gemak een halve dag kunt doorbrengen, zoals ik het beleefd heb klopt dat niet, een halve dag voor mij is misschien genoeg om één molen echt goed te bekijken en zelfs dan nog zou ik bij een volgend bezoek wellicht dingen zien die me eerder nog niet opvielen. De meeste molens zijn we dus noodgedwongen langs gelopen wat ook al erg leuk is, maar bij één molen zijn we ook echt naar binnen gegaan. Deze molen is verfmolen “De Kat”, een goede keus om die te bezoeken want de enige mogelijkheid om dat te doen is toch echt door naar de Zaanse Schans te gaan, dit omdat deze molen de enige nog werkende verfmolen ter wereld is en dus nergens anders te zien is.
Deze molen bestaat uit schuren, een zeilmakerij, kapperij, stamperij enz… Gigantische maalstenen die op hun kantzijde draaien en daarom ook kantstenen heten van graniet en wel 3000 kg de stuk zijn (zie foto bij dit blog) vermalen krijt dat gebruikt wordt als vulstof, voor de lijnen van voetbalvelden en bijvoorbeeld krijtjes. Ook worden er gekleurde stenen vermalen, maar ook hout, zaden enz tot kleurstoffen voor in bijvoorbeeld verf of om textiel te verven. Zelfs luizen worden gemalen om wol of zijde te verven.
De kapperij is een grote houten ton waarin beitels van 400 kg zwaar klein gezaagde stukken stammen in stukjes hakken dit allemaal aangedreven door een wentelas die weer aangedreven wordt door de wieken. Naast deze kapperij is ook een stamperij, hier worden harde stenen fijn gestampt. Helaas heb ik het allemaal niet in werking gezien, maar ik vermoed dat dit enorme geweld gepaard gaat met een boel lawaai en het schijnt zelfs dat met voldoende wind alles gelijktijdig in werking gezet kan worden. We zijn tot sluitingstijd gebleven en hadden nog niet alles gezien, wellicht ga ik toch nog eens terug om de rest te bekijken.
Sluitingstijd en nog konden we er niet weg, want ook aan de buitenkanten van de molens is genoeg te zien en bovendien is ook het weer een onderdeel waar ik nog hard aan moet werken, dus we waren nog lang niet uitgepraat over molens en het weer. Ik denk als ik zo terugkijk op deze dag dat ik nooit uit geleerd ben, maar dat is niet erg, hoe meer ik door heb hoeveel ik nog niet weet, hoe leuker ik de molens vind. Dit gaat me denk ik nooit vervelen.
Nu was de dag al super leuk, maar eenmaal thuis bleek dat mijn vriend die timmerman is en nu ook benoemd is tot molenmaker van mijn eigen schaalmodelmolen begonnen is met de restauratie de kleine Oranjemolen. De roedes zijn gerepareerd en de lange spruit is vervangen, net als stukjes balihek van de stelling. Het ziet ernaar uit dat deze kleine molen niet hoeft te wachten tot volgend voorjaar om ook echt te gaan draaien.
Als je dan toch een tik van de molen gehad heb zoals ik, kan een dag als vandaag mijn geschiedenisboeken in als superleuk, speciaal en vooral zeer geslaagd.