De Venemansmolen in Winterswijk

20160730TandheugelGisteren besloot ik naar de Venemansmolen in Winterswijk te gaan, ik had een uitnodiging ontvangen en had info opgezocht over deze molen. Los van de uitnodiging was er meer dan genoeg reden om deze molen te bezoeken en eenmaal aangekomen bleek er zelfs nog meer reden te zijn, want deze molen had dus een tandheugel waar ik in één van mijn laatste blogs over schreef en nog wilde zien.

De molenaar waar ik mee afgesproken had was een vrouw en ondanks dat ik persoonlijk nog nooit verschil heb gemerkt dat het als vrouw anders is op een molen dan voor de mannen die toch ver in de meerderheid zijn, vond ik het toch echt leuk nu met deze molenaar samen te werken, maar dat moet vooral tussen mijn oren gezeten hebben, een soort van “soul mate” gevoel, want uiteindelijk maakt het geen verschil en gaat het net als tot nu toe bij elke molen en molenaar om een gezamenlijke hobby. De molen daar ging het over en in dit geval over de Venemansmolen, een korenmolen met een fantastisch goed verzorgd bezoekerscentrum en ook oude machines die dienst gedaan hebben na het malen met de molen. Diverse tijden over het malen dus nog steeds te zien. Een gigantisch mooi groot schaalmodel was er te zien van een zelfgemaakte molen en de maker ervan kwam ook nog op de molen, geweldig knap en mooi gemaakt en hij draaide ook nog middels een ventilator die tegenover de wieken onopvallend zijn positie had.

Prachtig om te zien, het was een tour door oude tijden heen, maar de molen daar ging het me om. Samen met de molenaar hebben we de molen op de wind gezet en opgezeild en de diverse onderdelen bekeken.

Deze Venemansmolen had net als de museummolen in de Schermer een stutvang, ik heb deze dus al een keer gezien, maar geen molen is gelijk en ook hier was ik er nieuwsgierig naar, zeker in combinatie met de vangtrommel die deze Venemansmolenmolen heeft.  Het zag er inderdaad iets anders uit, maar de werking was precies hetzelfde. Met behulp van een andere vrijwilliger op de molen die de vang telkens lichtte en liet vangen was perfect te zien wat er gebeurde. Ik vind deze live demonstraties dat je het voor je ogen ziet gebeuren geweldig, niks maakt iets duidelijker dan een systeem in werking.

Ik moet toch ook opmerken dat het mij in de boeken nooit duidelijk geworden was dat het losse plankje of balkje die als stut functioneert los ligt, dit verbaasde me al bij de museummolen, maar nu weer, hoe kan ik dat zo missen in de boeken?  Ik ga toch nog een keer kijken in de boeken zoeken of ik er telkens overheen gelezen heb, want op een statische plaatje of tekening kan ik me nog voorstellen dat ik het gemist heb, dit zie je pas in praktijk, maar blijkbaar heb ik het ook in de teksten gemist, daar ga ik vooralsnog nu nog even vanuit, want het lijkt me belangrijk genoeg om te vermelden. Het beeld van een stutvang is me in ieder geval nog duidelijker geworden nu ik deze nogmaals gezien heb en ook het belang met een trommelvang voorzichtig te vangen, ik vind het een aparte combinatie in ieder geval.

Toen de voor mij onverwachtse aanwezigheid van de tandheugel bij deze Venemansmolen, een onderdeel van de ten Have kleppen waar we zelf bij de molen waar ik mijn opleiding volg een zwichtringsysteem bij hebben en een systeem met een bazaan vaker gezien heb. De tandheugel was me snel duidelijk, het werkt perfect en maakt alweer duidelijk wat voor prachtige systemen er eerder bedacht zijn, de molenaars van vroeger zijn in mijn ogen echte ingenieurs.  Dit soort systemen en al die wielen en raderen  die alles aandrijven, de overbrengen, alle andere technieken die in een molen te vinden zijn  en dan de samenwerking met natuurkrachten maken dat ik een behoorlijke klap van de molen gehad heb.

In het geval van de Venemansmolen waar alles zo mooi gecombineerd is met een bezoekerscentrum erbij en een erg leuk team van vrijwilligers die er graag over vertellen, de uitleg van de molenaar die ook allemaal zelfgemaakte constructies liet zien die haar geholpen hadden bij haar opleiding en constructies goed lieten zien, maakte het een zeer geslaagde dag.

Dit bericht is geplaatst in Molens. Bookmark de permalink.

2 reacties op De Venemansmolen in Winterswijk

  1. Wilma Dondergoor schreef:

    Top verslag van een leuke en voor mij ook leerzame middag! Ik vond het interessant om een molenaar in opleiding die bijna aan het eind van de opleiding is, te kunnen rondleiden en ook dingen te vragen. Het weerkaartje doornemen was voor mij net zo spannend als voor jou denk ik. Op naar het eindpunt! Succes.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *