Nog geen twee weken meer

Nog geen twee weken meer te gaan en dan is het regionaal molenexamen en de zenuwen beginnen te komen. Ging het de voorlaatste keer goed op de stagemolen en was ik nog vol vertrouwen over het examen, na afgelopen zaterdag weet ik het niet zo zeker meer.

Net iets te vaak kwam ik niet op de juiste benamingen, benamingen die ik meestal zo uit mijn mouw kan schudden inmiddels. Gelukkig ging er ook aardig wat goed, maar of dat voldoende geweest zou zijn voor het examen zou ik niet weten.

Het is zo vlak voor het examen steeds spannender aan het worden, dus best goed dat gevoeld te hebben afgelopen zaterdag.

De hoofdstukken uit de boeken heb ik vaak genoeg gelezen en meer onthouden dan ik nu doe, lijkt er niet in te zitten. Ik ben dus overgestapt op de slideshows van Kees Vanger.

(zie bijvoorbeeld: http://www.slideshare.net/keesvanger/de-kap-presentation-863099?related=3 ).

Het leuke daarvan is dat het verder gaat dan plaatjes. Er worden foto’s getoond met alle mogelijke variaties die er in de molenwereld zijn.

Voor mij leert dit wat makkelijker, het lijkt meer te leven en is boeiender dan tekeningen en plattegronden. Het is bijna net zo leuk als molens bezoeken en de molenaar alles uit te laten leggen.

Veel meer kan ik niet bedenken om te slagen.

Ook met dit soort examens ga ik het roer omgooien heb ik besloten. Maakte ik me er eerder nog zo druk om examens dat de luikjes naar mijn geheugen spontaan dichtklapte en ik zo examens verprutste of zoals ik tijdens mijn eerste auto-rijexamen met tachtig kilometer per uur de berm in reed (gelukkig slaagde ik wel de tweede keer), dat is hoe ik het niet meer van plan ben te doen.

Dit keer weet ik gewoon dat ik de kennis en vaardigheden bezit en dat laat ik niet door zenuwen verpesten. Wat leren betreft heb ik alles gedaan dat ik bedenken kon en redelijk is, de praktijkuren heb ik ruimschoots en die examinators…., dat zijn geen mensen om bang voor te zijn, dat zijn hobby-genoten met dezelfde passie als ik.

Was ik de vorige keer dus nerveus en klapte de luikjes naar mijn geheugen waar ik de molenkennis bewaar halverwege dicht, nu ga ik dat niet zijn heb ik me voorgenomen, er komen gewoon molenliefhebbers op de molen en daar ga ik mee over molens praten en laten zien hoe mijn normale molenwerkzaamheden doe en eigenlijk zie ik er niet eens tegenop, ik heb er zelfs zin in en een beetje spanning is oké, dat houdt je scherp.

Nog maar één stagezaterdag te gaan als generale repetitie en dan de zaterdag erop is het al zover.