Het is zaterdag, molendag dus. Maar omdat het nog stage-periode is voor mij en anderen die hun regionale examen aangevraagd hebben betekende dat op naar Zwiep waar de Zwiepse molen staat.
Meestal ga ik mee naar de kap in de hoop nieuwe dingen te leren of mijn kennis te toetsen, vandaag besloot ik nog eens mee te helpen met het opzeilen, ook dat is toch handig even te oefenen op de molen waar straks het examen afgenomen gaat worden. De overige aanwezige kandidaten gingen naar de kap dus de molenaar liet mij de klusjes wind bepalen en kruien doen samen met iemand die daar net nieuw is als leerling molenaar. Een mooie kans dus om even te oefenen zonder een molenaar die erbij bleef staan, weer een oefeningetje op jezelf vertrouwen, iets dat ik best kan gebruiken.
Ik had er dan ook zin in om de molen op de wind te zetten. Bijna een veldje heb ik de molen verzet, waarbij het niet eenvoudig was de wind te bepalen, want hoe doe je dat als er nauwelijks wind is om te voelen. Ik was dus met elk klein vleugje wind blij en uiteindelijk ook tevreden met de plek waar de wieken kwamen. Nu maar hopen dat het 30 april iets harder waait, dat zou wel iets makkelijker zijn om de juiste stand te kiezen.
Het opzeilen moest even wachten omdat er twee zeilen gerepareerd waren en nog niet in de wieken hingen, een situatie die ik leuk vond want dat betekende dat ik nu in praktijk kon zien hoe ze geplaatst zouden worden. Nog niet zolang geleden heb ik er wel een artikel over gelezen, maar in praktijk kijken of nog mooier doen leer je meer van.
Ik moet tot de conclusie komen net als een tijdje geleden toen ik met een molenaar de vang versteld had in de oude torenmolen van Zevenaar, dat ook dit klusje veel eenvoudiger is dan ik dacht. Wellicht zit het erin dat ik nog al onder de indruk ben van de meterslange zeilen, net als toen bij de vang van het enorme gewicht van de vangbalk die je echt niet wilt laten kletteren op de kapzolder.
Maar toen ik het plaatsen en afstellen van de zeilen zag gebeuren stelde het toch echt niet veel voor, het is een klusje dat ik zelf nu ook zou durven aanpakken.
Nadat alle wieken opgezeild waren bleek de molen toch nog redelijk te draaien, het was een rustig tempo, maar dat maakt niet echt uit, draaiend is zo’n molen toch leuker dan stilstaand.
Ondanks dat ik er pas een paar uurtjes was, had ik het voor vandaag toch alweer gezien, niks voor mij, mijn motivatie en zin is niet optimaal op het moment, wellicht toch omdat ik dit keer weinig zin heb in mijn examen, iets dat ik vorige keren wel had. Maar misschien pakt dat wel heel gunstig uit voor me, ik doe nu veel meer gewoon mijn ding in plaats van het perse goed te willen doen en bang te zijn fouten te maken. Eerder lag mijn werktafel thuis volledig uitgestald met mijn lesboeken en was ik bijna elke minuut redelijk geforceerd bezig met kennis stampen en op de molen met het zo perfect mogelijk willen doen. Nu ligt er niks op mijn werktafel wat met molens te maken heeft, ik oefen wat ik nog wil oefenen op de molen, heb genoten van de molenexursie vorige week waar ik weer veel van opgestoken heb en ben veel relaxter met de molen bezig, misschien zelfs iets te relaxt. De enige vraag die ik mezelf nu nog stel, is wat wil ik nog weten voor het examen en wat ik nog wil doen en mijn lijstje is niet meer zo lang. Eigenlijk kan ik nog maar één ding bedenken dat ik het liefst zo kort mogelijk voor het examen wil oefenen en dat gaat wellicht nog wel lukken en dat is een soort proefexamentje, gewoon even zonder feedback tussendoor, maar achteraf doen wat je moet doen tijdens het examen. En dat is waarschijnlijk best nog wel te regelen. Ik denk dat ik tussendoor dat ook nog een keer bij de thuismolen ga doen. Eigenlijk vind ik het wel best zo, minder zin in het examen, maar eigenlijk stukken relaxter dan de andere keren, dat kan denk ik toch niet verkeerd zijn.
Het waren maar een paar uurtjes Zwiep, maar soms moet je je gevoel volgen en het was goed zo, lekker thuis koffie gedronken en aan de slag gegaan, daar had ik vandaag toch wat meer te doen dan op de molen.