Tweede stagedag op de Zwiepse Molen

20160319ZwiepseMolenVorige week kon ik me er niet toe zetten naar de stagemolen te gaan, ik ben er dus buiten de ruim twee jaar dat ik mijn opleiding daar begon en met heel veel plezier daar geleerd heb pas één keer eerder geweest in deze stageperiode.

Vandaag vond ik het weer lastig om te gaan ondanks dat het een bijna thuis gevoel was vorige keer en het erg leuk was weer met de molenaars daar samen te werken. Toch, ondanks dat moest ik mezelf een flinke schop onder mijn achterwerk geven vandaag om te gaan en was ook wat te laat. Ik vroeg me af hoe het komt dat het me zo’n moeite kost te gaan toen ik erheen fietste en kwam tot de conclusie dat het wellicht de angst is nog eens te zakken straks met mijn examen en dat werkt behoorlijk demotiverend. Alleen met de complete stageperiode thuis zitten en niet oefenen op de molen waar straks het examen is zou het vragen zijn om weer te zakken, het zou neerkomen op het niet eens proberen en ik wilde er in ieder geval nog één keer echt voor gaan en er alles aan gedaan hebben dit examen wel tot een succes te maken. De enige manier is dus gemotiveerd te doen wat ik kan aan oefenen en daar ga ik dus voor. Het zou ook wel erg leuk zijn als het me wel lukt op de molen waar mijn molengekte volledig uit de hand liep, maar wat niet verkeerd is voor het stukje cultureel erfgoed dat in stand blijft door mensen die nu eenmaal die molengekte hebben.

Tijdens de mooie fietstocht naar de molen groeide mijn motivatie en ik had behoorlijke spijt van mijn ongemotiveerde houding eerder deze ochtend omdat de molen al draaide toen ik er aankwam en ik dus een extra kans om de molen mee te helpen smeren en opzeilen heb laten gaan.

Toch is dit uiteindelijk een mooie lesdag geworden. Het leert voor mij altijd makkelijk als ik iets in het echt zie in plaats op plaatjes en tekst in boeken en samen met de molenaar heb ik uitgebreid nog eens de kap van binnen bekeken en besproken. Best leuk, ik zag opeens dingen die me eerder niet op gevallen waren, zelfs niet op de thuismolen in Posterenk. Dat ga ik na de stage periode toch ook in Posterenk op de Wilpermolen nog eens goed bekijken. Ik kan nu toch echt zeggen dat ik vreselijk veel plezier beleef aan de diepgang op molens nu ik zelf denk de basis toch goed te beheersen.

Dit keer dus niet met mijn neus in de boeken, maar in praktijk de dingen bekijken en bespreken met molenaars die ik tegenkom en vandaag is daar een prima start mee gemaakt. De werking van de vang (dat is de rem van de molen) hebben we tot in detail onder de loep genomen en natuurlijk weet ik best inmiddels hoe dat werkt, maar waar ik vooral in geïnteresseerd was wat er gebeurd als die ergens aanloopt, de oorzaken daarvan en nog belangrijker hoe je de problemen verhelpt. Mijn interesse gaat tegenwoordig verder dan theoretische kennis uit boeken, ik wil het begrijpen en zien wat er gebeurd.

Vandaag zo brainstormend met de molenaar in de kap heb ik meer geleerd dan de theorie uit de boeken en wat me verteld is. Een bijkomend geluk is dat ik niet de enige examenkandidaat ben, we zijn met z’n vijven waarvan ik de enige ben die al veel praktijk ervaring heb op die molen en dat kwam heel mooi uit. Waren de anderen aan het oefenen met de vang en wanneer die pakt en hoe de molen reageert kon ik mooi in de kap kijken en zien wat er gebeurde terwijl zij de vang bedienden en daar oefenden. Eigenlijk is het te gevaarlijk in de kap als de molen draait om er te zijn, maar zowel de andere molenaars en examenkandidaten wisten dat de molenaar en ik in de kap waren en wij wisten dat ze gingen oefenen met het vangen van een draaiende molen. Erg op ons hoede en bij de draaiende onderdelen uit de buurt blijvend was dit dus een zeer zinvolle dag geweest. Ik ben erg blij dat ik mezelf vanochtend die schop onder mijn achterwerk gegeven heb, anders was ik deze dag misgelopen.

Dit bericht is geplaatst in Molens. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *