Al weken ben ik met de kinderen de aardbeienplantjes, aalbessenstruik, kruisbessenstruik, bramen en appelbomen in de tuin aan het volgen.
Eerst waren er bloementjes en later kwamen er beginnende kleine vruchtjes in die we zagen veranderen in mini appels, aardbeien en bessen die nog niet rood waren.
De kinderen hadden al snel door dat als alles rijp was er wat de snoepen was uit onze tuin en daarom gingen we regelmatig checken of er al geplukt kon worden. Vandaag was het dan zover, we gingen kijken en ja hoor, de aardbeien waren mooi rood en de aalbessen ook, dus we konden gaan plukken en nog leuker, daarna snoepen.
Met een bord gingen we langs de plantjes en struiken en per plantje en struik keken we of het al rijp was en de aardbeien en aalbessen waren dat, dus mochten de kinderen plukken. Het liefst hadden ze ook gelijk de appels en kruisbessen geplukt maar na overleg begrepen ze dat die nog even verder moesten groeien en kleuren. Onze buit van vandaag bestond dus uit een bord met aalbessen en aardbeien en met elkaar gingen we die eerst goed wassen.
Kinderen aalbessen laten proeven is erg grappig, ik krijg de indruk dat ze mooi rood linken aan lekker zoet en de gezichtjes zijn dan ook altijd filmwaardig wanneer ze dan zo’n aalbes vol goede moed in hun mondjes stoppen. Maar toch…, als de kinderen al zo’n tijd op dit moment wachten en ze dan eindelijk rijp zijn en ze de bessen zelf mogen plukken en wassen dan willen ze toch echt wel een paar ervan proeven en met een zuur gezichtje nog in eerste instantie zeggen dat ze lekker zijn ook, om even later toch toe te geven dat ze die niet zo lekker vinden. De aardbeien waren een ander verhaal, die vonden ze erg lekker. Natuurlijk had ik er suiker over kunnen doen bij die aalbessen, zoals ik me herinner was dat eerder heel normaal, maar ik ben nu van mening dat het jammer is om dat te doen en dat met de tijd de smaak went en niet bedorven wordt door toevoegingen. Uiteraard mag iedereen daar een eigen mening over hebben, maar tot nu toe wordt mijn gevoel bevestigd bij eigen kinderen en oppaskinderen door ze af en toe puur fruit aan te blijven bieden ze toch merendeel het wel gaan eten alhoewel ieder kind toch zijn of haar eigen voorkeuren blijft houden.
Heerlijk zo’n dagje gastouder zijn, lekker in de tuin de planten, bomen en struiken bewonderen met de kinderen. Hun bewondering van de wereld ontdekken vind ik zo leuk om te zien en het herinnert mezelf ook aan mooi dingen ook in elkaar zitten vooral als ze nog zo puur zijn. Volgend jaar maar eens kijken of we meer snoep planten en struiken in de tuin kunnen zetten, dit was wel erg leuk.