Gisterenavond hebben we er onverwachts een kip bij gekregen, Betsie heb ik haar genoemd. Het is ons idee beetje bij beetje onze beestenboel uit te breiden tot een soort van mini-kinderboerderijtje, zodat de oppaskinderen mee kunnen helpen de dieren te verzorgen en ze kunnen aaien.
Ik had dus al gelijk voorpret toen ik aan vanochtend dacht omdat er twee kinderen vandaag in de kinderopvang zijn en heb dus ook gewacht met het voeren van Betsie zodat de kinderen konden meehelpen.
Toen de kinderen er waren heb ik verteld dat we er een kip bij hadden en we zouden kijken, waarop het jongetje van twee vroeg of hij dan het kippetje mocht proeven. Na hem uitgelegd te hebben dat dit kippetje niet was om op te eten maar om te verzorgen en naar te kijken leek hij wat beteuterd, hij kon zich er blijkbaar niet echt een voorstelling van maken. Dus jasjes aan en het dierenverblijf onder de veranda in waar het kippenhok met Betsie erin staat.
In verhouding met een peuter en dreumes is zo’n kip nog behoorlijk groot en de kinderen waren dan ook flink onder de indruk en er zelfs stil van. We hebben nog even gekeken in het leghok of ze toevallig al een ei gelegd had, maar dat had ze niet, misschien aan het eind van de middag dat we nog even gaan kijken.
Betsie loopt nog even niet los als we er niet bij zijn, want ze vind de konijnen die al langer in het dierenverblijf wonen en gewoon loslopen daar niet leuk. Eigenlijk is dat zacht uitgedrukt, ze gaat in de aanval bij de konijnen, dus zolang ze zich niet gedraagt blijft ze in haar eigen hok en ren.
Onze konijnen, beide nieuwsgierig van aard kwamen even kijken wat de kinderen en ik aan het doen waren, wat Betsie niet goed vond en wat aanleiding was flinke praatjes tegen de konijnen op te zetten, wat kan zij tokkelen zeg, de kinderen schrokken zich een hoedje en de peuter dook achter mij weg. Na hem gerust gesteld te hebben dat Betsie alleen maar praatjes heeft en kippen dat zo doen kwam hij weer achter mij vandaan en vond hij het weer leuk. Met een blik van “Oh, dus zo praten kippen” hebben de kinderen wat graan in de ren gestrooid en wilde bijna niet meer het dierenverblijf uit.
In het voorjaar maar eens kijken voor een paar cavia’s erbij en vriendlief heeft ook nog in zijn hoofd dat hij weer een volière wil, we zullen zien. Voorlopig moeten Betsie, Flappie en Sofietje maar eens even aan elkaar wennen.