Peuterpubers

20151228peuterpubersIn alle jaren dat ik gastouder ben, heb ik vooral veel schik met peuterpubers. Jonge baby’s zijn ook schattig natuurlijk en eigenlijk heeft elke leeftijd wel z’n charmes maar peuterpubers vind ik toch wel heel erg leuk.

Peuterpubers hebben door dat ze een eigen willetje hebben en eisen hun eigen willetje op, ze vormen zo jong al het begin van hun eigen persoonlijkheid, iets dat heel bijzonder is om te observeren en waar ze de ruimte nodig hebben die persoonlijkheid te ontwikkelen.

Als (gast)ouder ben ik van mening dat kinderen niet ons bezit zijn, ze zijn van zichzelf en mogen zichzelf zijn en als (gast)ouder heb je de mooie taak dat proces te begeleiden en te zorgen dat de peuterpubers er zonder schade doorheen komen.

De peuterpuberteit begint meestal rond de twee jaar, ik heb ook wel eens een alternatief gehoord voor de term peuterpuber, namelijk ik-ben-twee-dus-ik-zeg-nee-fase. Ook dat omschrijft erg mooi waar je mee te maken hebt als je een peuterpuber in huis hebt.

Waar ik wel eens wanhopige ouders hoor over hun peuterpubers, ben ik vooral vol bewondering over de enorme passie waarmee de peuterpubers hun zin proberen te krijgen. Ze gaan echt niks uit de weg, van gooien met spullen, driftbuien, op de grond gaan liggen en geen voet meer verzetten enz….

Toch heb ik niet de indruk dat ze dit doen om ongehoorzaam te zijn, maar dat het een stukje onvermogen is rustig duidelijk te maken wat ze willen en waarom. Straffen ben ik dus niet zo’n voorstander van, maar negeren ook niet. Juist zodra peuters door krijgen dat ze een eigen wil hebben lijkt het me vooral belangrijk dat ze ook leren dat hun wil en de manier waarop ze die duidelijk maken gevolgen heeft.

Gooien met spullen of een driftbui zal ik daarom niet belonen met hun zin geven, het helpt veel beter te zeggen als ze even boos willen zijn dat best mag, maar dat ze dat even op de gang moeten doen en binnen mogen komen als hun boze bui over is zodat ik kan verstaan wat ze willen en het binnen gezellig blijft. Wat ook vaak goed werkt als je iets wilt van een peuterpuber is dat je niet wacht tot ze nee zeggen, maar ze een keuze geeft uit twee dingen die je toch wilt doen, bijvoorbeeld door te vragen zullen we eerst boodschappen doen of wil je eerst buiten spelen. Grote kans dat ze kiezen, het gevoel hebben serieus genomen te zijn en je zo beide dingen kan doen zonder driftbuien.

Wat ik belangrijk vind is de peuter wel serieus te nemen, wat voor een volwassene onbelangrijk kan lijken kan voor een peuter echt heel belangrijk zijn.

De meningen zijn best verschillend over hoe met driftbuien en niet luisteren om te gaan, mijn ervaring is dat gedrag best gevolgen magen hebben, lief gedrag leuke gevolgen, minder leuk gedrag minder leuke gevolgen, zo leren peuters dat wat ze ook doen hun gedrag gevolgen heeft, iets waar ze hun hele leven mee te maken krijgen, op school en later ook op hun werk. Mijn mening is dat een peuter beide moet leren. Tot nu toe is mijn ervaring dat als je daar erg consequent in bent de peuterpuberteit goed te doen is en een erg leuke periode is, de peuter zal snel doorhebben wat wel werkt en wat niet en weet dat dan ook voor later op school, ik denk dat ze het al heel jong kunnen leren. Zo leren ze hoe ze hun willetje op een goede manier duidelijk kunnen maken en leren ze ook te accepteren als iets niet kan.

Wat ik erg leuk vind aan deze fase is dat dit de leeftijd is waar je vaak al kan zien hoe de persoonlijkheid van het kind is. Je ziet in deze fase al vaak heel goed of een kindje zorgzaam is of leiderscapaciteiten heeft of constructief heel handig is of een denker, enz…. Het is ook de leeftijd waarbij het de uitdaging is andere gebieden waar de peuter minder voor kiest toch leuk te maken en te stimuleren zodat een kindje zich op alle vlakken kan ontwikkelen.

Ook bezorgt deze fase buiten een uitdaging me met grote regelmaat een boel plezier door de creativiteit waarop de peuter probeert voor elkaar te krijgen wat hij of zij wil. Soms is dat heel lastig omdat opvoedkundig in de lach schieten bij sommige peuterstreken niet handig is. Ik hoop dat anderen die met peuterpubers te maken hebben, toch het bijzondere van deze periode ook kunnen zien en de ruimte geven aan de peuter zijn of haar eigen persoonlijkheidje op verantwoorde manier te kunnen ontwikkelen. Met een beetje creatief oplossingsgericht denken is dit een prachtige periode.

Dit bericht is geplaatst in Kinderopvang "Trammetje 26". Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *