Je zult maar een klap van de molen gehad hebben en gek zijn op die prachtige machines vol geniale techniek en als Don Quichot de strijd aangaan met de weer elementen om zo’n gevaarte als toch redelijke kleine vrouw van 1,60 meter aan het werk te zetten.
Zo’n klap heb ik dus gehad en al heel jong.
Als jong meisje al, toen ik meel en voer voor de dieren bij de molen ging halen bij ons in de buurt was ik al onder de indruk van die molen en wie weet heeft de molenaar van toen nog wel trauma’s van mijn herhalende vraag of ik de molen in mocht.
Toen ik in de Achterhoek kwam wonen was er een brocante markt bij de molen niet ver van ons huis, we hadden ons alleen in de datum vergist. Toch die kriebels of waren het vlinders, toch op z’n minst de bewondering voor de molen daar maakte dat ik nu zoveel jaren later toch de molen weer in wilde.
De molenaar vertelde er vol passie over en merkte mijn belangstelling en vroeg aan mij of ik een wiek zou willen opzeilen. Natuurlijk wilde ik dat, hoge hakken of niet, dat liet ik me geen twee keer zeggen.
Ik liet de molenaar me uitleggen hoe het moest en ik klom vervolgens met hoge hakken en al de wiek in om het zeil voor te leggen. Toen we even later de molen lieten draaien en de molenaar vertelde dat er nog veel molenaars nodig waren om zorg te dragen voor dit stukje cultureel erfgoed en ik daar de opleiding tot molenaar mocht komen volgen was ik verkocht. Mijn plannen om bij de lokale harmonie te gaan had ik omgezet in plannen om molenaar te worden. Zeg nou zelf, klarinet spelen of met een molen spelen, dat was voor mij geen moeilijke beslissing.
Vol enthousiasme begon ik mijn opleiding daar. Voordat je examen aangevraagd kan worden moet je minimaal elk seizoen gedraaid hebben en de nodige kennis hebben van de verschillende soorten molens die door de wind gedreven zijn. Ook moet je het weer een eind kunnen voorspellen en inzicht hebben in de gevolgen van het weer. Een molenhobby zonder interesse in het weer gaan niet samen, het één heeft nu eenmaal met het ander te maken.
Mijn opleiding vervolg ik inmiddels op een andere molen waar erg hard een extra molenaar nodig was. Eigenlijk kunnen we er nog wel een paar gebruiken. Op die tweede molen heb ik ook al een keer het proefexamen geprobeerd te halen wat me helaas niet gelukt was, jandosie, dat valt echt nog niet mee om molenaar te worden.
Nu is het weer zover, mijn regionaal examen is aangevraagd en zal 5 december zijn, de tweede poging, bij een super schattige molen, de molen waar ik al op hoopte mijn examen te mogen doen, ik heb dus geluk. Ik ben iets te oud om cadeautjes van Sinterklaas te krijgen dus ik ga weer flink met mijn neus in de boeken om mijn theorie weer even op te halen, de praktijk maak ik me niet zoveel zorgen om. Als het lukt te slagen voor dit examen zou ik in het voorjaar op mogen gaan voor het landelijk molen examen en gediplomeerd molenaar zijn en elke wind gedreven molen in Nederland mogen draaien. Maar goed, eerst maar eens proberen te slagen voor dit examen en hopen dat het de tweede keer wel lukt.
Afgelopen zaterdag ben ik er al even wezen kijken en de komende weken tot 5 december zal ik er stage lopen, op dit blog zijn oa mijn belevenissen als MIO (Molenaar in opleiding) te volgen.
Om eerlijk te zijn had ik de hoeveelheid theorie best onderschat, maar het helpt als je iets erg leuk en interessant vind. Om een indruk te krijgen wat je lesmateriaal is voor de theorie hieronder een foto.
