Voor de stagemolenaars was het gisteren een spannende dag, de dag van hun provinciaal examen. Afgelopen stage periode heb ik merendeel maar drie van de vier stagemolenaars gezien en de vierde had ook aangegeven aan het eind van deze stage periode geen examen te doen, maar wilde het gisteren toch proberen. En dat kan natuurlijk, als je examen mag doen wordt er verwacht dat je elke molen kunt draaien, ook als je die voor het eerst ziet of maar weinig heb gezien. Het zou dus eigenlijk geen verschil moeten maken, maar toch helpt zo’n stage periode, het is net alsof je in een vreemde auto stapt, de koppeling en bediening voelt net anders aan, maar je kan er in rijden. De stage periode is dan ook bedoeld om feeling te krijgen met de molen waar je examen doet, handig maar niet perse noodzakelijk.
Mijn collega molenaar en ik waren al voor acht uur in de ochtend op de molen om de boel in orde te maken voor de examens waarvan de eerste al om negen uur in de ochtend. Er moest een zithoek gemaakt worden voor de examinatoren en stagemolenaars voor het stukje theorie en de nabespreking van het examen. De molen moest een stukje uit de wind gedraaid worden zodat de stagemolenaar een stukje kon kruien. De as moest gesmeerd worden, de steen gelicht en uit het werk worden gezet.
De examinatoren waren met z’n vijven waarvan één in opleiding, de laatste kende ik nog niet, maar bleek minstens zo sympathiek als de vier die ik wel kende. Nadat zij met de eerste stagemolenaar begonnen waren aan het examen konden wij mooi alvast de lunch voorbereiden, want met vijf man extra vonden wij het leuk in plaats van een gebruikelijk lunchpakketje een uitgebreidere lunch aan tafel te verzorgen en er gewoon een feestelijke dag van te maken.
Inmiddels arriveerde ook de tweede examenkandidaat en die konden wij zo beneden in de molen ontvangen met een bakje koffie. Ik vermoed dat wij drie net zo in spanning zaten af te wachten of het gelukt was met het examen als de stagemolenaars het zelf waren, het valt toch niet mee weet ik uit eigen ervaring. Tijdens zo’n examen wordt er toch aardig wat van je verwacht, het is niet een examen wat je zo maar even doet zonder goede opleiding en voorbereiding en de spanning van meeleven veranderde in blijdschap van meeleven toen de eerste kandidaat met een brief naar beneden kwam waar gefeliciteerd op stond. Het was hem gelukt en hij mag door naar het landelijk examen.
De beurt was aan de tweede examenkandidaat en ook hij kwam na de ruim anderhalve uur die zo’n examen ongeveer duurt weer naar beneden met goed nieuws. Ook deze kandidaat is geslaagd, dat was een mooie eerste helft van deze examendag. En hij besloot te wachten op de derde van de stagemolenaars, een collega van hem die samen op dezelfde molen hun opleiding volgen.
Lunchtijd was aangebroken, wat is het leuk om examenmolen te zijn. Vijf examinatoren, de examenkandidaat die bleef wachten op zijn collega en de collega kandidaat die inmiddels gearriveerd was en mijn collega en ik aan een lange tafel voor de lunch, we hebben dan besloten dat dit zo leuk is dat we hopen dat De Wilpermolen een volgende keer weer examenmolen mag zijn en ook om de leuke voorafgaande periode met de stagemolenaars.
Tijd voor het derde examen. Helaas lukte het deze kandidaat die we het zo gunden niet om te slagen voor zijn examen. Niet leuk natuurlijk, maar een ervaring rijker en een half jaar extra tijd om te oefenen helpen vast dat het een volgende keer wel lukt. Het lukt nu eenmaal niet iedereen om de eerste keer gelijk te slagen weet ik uit eigen ervaring, maar het is nooit voor niks geweest, je bent een ervaring rijker en een volgende keer weet je al wat je te wachten staat, dat helpt.
De vierde van de stagemolenaars die toch besloot examen te doen is het ook niet gelukt, maar ook voor haar geldt dat ze een ervaring rijker is en wellicht lukt het een volgende keer wel.
Mijn collega en ik wensen dan de eerste twee stagemolenaars heel veel succes bij de voorbereidingen voor het Landelijk examen over een half jaar en de laatste twee stagemolenaars heel veel succes bij hun herkansing over een half jaar. Alle vier als het goed is op andere molens dan De Wilpermolen. Maar als ze toch ook tussendoor nog bij ons willen oefenen zijn ze welkom.
Een mooie dag was het, iedereen een ervaring rijker, een leuke periode ook om op terug te kijken. Mijn collega en ik kregen beide nog een prachtige bos bloemen mee van twee stagemolenaars, wat natuurlijk niet hoefde, we vonden het gewoon al leuk genoeg dat de stagemolenaars bij ons op de molen waren, goed ook om onze eigen kennis te toetsen en up to date te houden.