Eindejaars-overpeinzingen

Het jaar is bijna om dus tijd voor een terugblik. Het roer moest om, maar eigenlijk was de eerste stap al gezet in 2010 met een aantal besluiten die ik genomen had, met name niet door te willen gaan met het leven dat ik had toen, ik wilde een ander leven. De daad voegde ik in 2011 bij het besluit door uit dat leven dat ik had te stappen en letterlijk afstand te nemen van dat leven en een nieuw leven te starten.

De verwondering van wat er op je pad komt als je de knoop letterlijk hebt door gehakt, de kansen die volgden hoe spannend dan ook. Een vriend die me zijn auto aanbood omdat hij zelf een andere wilde. Een auto waardoor ik letterlijk uit mijn oude leven kon wegrijden met mijn kinderen en hond. Mensen die ons zomaar een dak boven het hoofd aanboden en wat voor plek, een gastenverblijf midden in het bos, veilig op een afgesloten terrein. Dit was de plek waar goed konden nadenken hoe verder te willen. Een prima en betrokken advocaat die me hielp bij de scheiding. Letterlijk 20 kg lichter omdat ik het toch stiekem wel belangrijk vind hoe ik eruit zie. Mijn oude bandshirts, versleten spijkerbroeken en legerkisten ruilde ik om voor meer vrouwelijke en nette kleding, het was me toch allemaal te groot geworden en mijn zwartgeverfde korte haar liet ik groeien zodat ik geen meneer meer genoemd werd door vreemden. En toen het allermooiste een nieuwe vriend die ik leerde kennen en met wie ik nu samenwoon, ver weg van waar ik vandaan kwam en die ook goed in de smaak viel bij mijn drie jongens.

Maar ook 2015, het jaar waar ik ook wat werk betreft niet meer door kon zoals ik deed en dat is maar goed ook want daardoor ben ik afgelopen jaar ook op dat vlak gaan nadenken over wat ik wil en kan. Het was blijven liggen door alle veranderingen die er al waren en nu kon ik er niet meer omheen, een goede zaak anders was ik wellicht blijven aanmodderen met wat op mijn pad kwam.

Dit jaar is een jaar geweest waarin ik nagedacht heb over wat ik wil wat werken betreft en wat ik kan, ik heb een start gemaakt met daarover genomen besluiten.

Ik wil weer als gastouder werken en een kinderopvang openen, dat heb ik al eerder gedaan en met heel veel plezier. De start is gemaakt nu met een gezellige kinderopvang en twee kindjes, ik heb er geen spijt van en ben elke dag dat ze komen blij dat ik dit weer mag doen.

Maar ook heb ik min of meer per ongeluk een boek geschreven en uitgebracht afgelopen zomer en ben ik erachter gekomen dat ik schrijven erg leuk vind, dat vond ik altijd al, maar ik had er nooit bewust over nagedacht dat ik daar wat mee zou kunnen doen. Het idee van een combinatie baan het gastouderschap met schrijven te combineren was dus geboren. Inmiddels ben ik gestart met een tweede boek en ben ik deze blogsite begonnen en inderdaad, deze combinatie bevalt me erg goed.

Op sportief vlak deed ik niet meer zoveel afgelopen jaren, wellicht omdat ik het al te druk had met alle veranderingen. Toch was het juist nu belangrijk daar verandering in aan te brengen en een sport te vinden die ik kan doen op mijn goede momenten en die bijdraagt mijn conditie op te krikken.

Mijn vriend en broers waren al sportief en hebben aan een kwart en achtste triatlon meegedaan, maar ik heb geen kieuwen dus zwemmen is niks voor mij en zo hard fietsen vind ik doodeng, dus besloot ik te gaan hardlopen. Een ideale sport voor mij omdat ik het kan doen op mijn goede momenten en graag buiten ben. Mijn conditie is flink verbeterd hierdoor, maar ik was iets te fanatiek en heb de les gekregen dat hardlopen erg leuk is, maar te fanatiek zijn niet. Zodra het weer kan start ik opnieuw met hardlopen en dan met wat meer geduld.

Het meest bijzondere van 2015 was wel dat mijn middelste zoon weer bij me is komen wonen in november, ook hij heeft het besluit genomen dat het roer om moest, iets dat ik heel knap vind als je 16 jaar pas bent. Door deze gebeurtenis heb ik gemerkt dat als je wensen hebt, je alleen maar de deur hoeft open te zetten en je ogen open hoeft te houden voor kansen die voorbij komen.

Jaren had ik gevochten tegen muren van bureaucratie zonder succes, maar nu de tijd er rijp voor was komen de kansen vanzelf via de open deur naar binnen en niet alleen voor mij, maar ook voor hem en de rest van ons gezin.

Mijn conclusie na al deze overpeinzingen is dat ik eigenlijk een heel mooi jaar achter de rug heb. Voor een volgend blog kan ik dus nadenken over het nieuwe jaar, ik heb plannen genoeg, wordt dus vervolgd nog voor dit jaar om is.