Het is niet dat ik niet geloof in de drie R-en van rust, reinheid en regelmaat, sterker nog, dat is wat hier in de kinderopvang de rode draad is. Vaste tijden voor ontbijt, lunch, handjes en snoetjes poetsen, eten aan tafel en niet voor de tv of al spelend. Slapen na de lunch, voor de kinderen die zichzelf te groot vinden voor een middagdutje is het niet slapen, maar even uitrusten, maar gek genoeg vallen ze toch altijd wel even in slaap. De structuur en R-en zijn dus echt wel aanwezig en met succes er is in mijn ogen niks ouderwets aan, het is meer iets tijdloos dat gewoon werkt.
Maar soms….. Soms moet je uitzonderingen maken, gewoon omdat ze de regel bevestigen, gewoon omdat het kan en gewoon omdat het de sleur doorbreekt.
Vandaag is daar een ideale dag voor. Het is de laatste oppas-dag van het jaar, buiten de oppaskinderen zijn mijn eigen kinderen ook thuis en vriendlief ook. Buiten dit, wat al allemaal anders is, is het nog eens markt bij ons in de stad en vooral mijn eigen kinderen weten heel goed dat er een kraam staat genaamd “Hannke’s Koek & Stropie” waar de geur van warme stroopwafels je al bijna vanuit ons huis je tegemoet komt. Mijn besluit was dus al snel genomen, ik ga al mijn grote en kleine mannen verwennen. De kleine mannetjes dus in het Trammetje en eerst even een eindejaarslot gekocht, want na zoveel geluk afgelopen maanden maken we misschien wel een kansje, je weet maar nooit. Met het eindejaarslot op zak met de kinderen in het Trammetje naar de bibliotheek om boeken te halen en ja hoor toen onze neus achterna en richting de geur van supergrote warme en overheerlijke stroopwafels van Hanneke’s Koek & Stropie en nu we er toch waren ook bij de viskraam een familiezak kibbeling.
Eenmaal thuis bleek vriendlief ook al verse oliebollen bij oma gehaald te hebben, die mogen de kleintjes dus vanmiddag, want ze zaten al vol van warme stroopwafels en kibbeling. Of het al niet feest genoeg is vandaag schijnt ook het zonnetje nog eens lekker dus heerlijk weer om lekker buiten te spelen en dan eenmaal weer binnen is het zoals op de foto te zien is het een kwestie van uitbuiken en weg ritme, dat dutje kon echt niet meer wachten tot na de lunch die er toch al niet meer bij paste in de buikjes.
Hier doe je het voor, die rode blosjes op de wangen, de blije kinderen die gelijk denken dat alle grenzen opgeheven zijn vandaag en proberen dingen te doen die ze anders niet mogen en niet eens protesteren omdat er al zoveel mag vandaag wanneer ik nee zeg. En dan heb ik het niet eens alleen over de kleine jongens, zelfs de grote jongens vinden het een superdag, zeker toen ze hoorde na anderhalve week gezond eten gekregen te hebben dat we vanavond patat eten. Als je dan toch al een dagje niet pedagogisch verantwoord bezig wilt zijn moet je er ook gelijk goed vanaf wijken. Tot die conclusie ben ik overigens gekomen toen een van mijn eigen jongens zijn beklag kwam doen dat het niet eerlijk was dat ze altijd gezond moesten eten van mij en als statement eraan toevoegde dat hij een kind was en minstens eens in de week recht had op patat. Ik vind eigenlijk dat hij gelijk had.
Nu de oppaskinderen hun eigen ritme weer oppakte door heel graag te willen slapen in hun tentjes en binnen een paar minuutjes in dromenland waren, besef ik hoe leuk het is eigen baas te zijn en af en toe eens lekker af te wijken van de normale planning. We gaan het jaar feestelijk afsluiten bij Trammetje 26.