Vanochtend besloot ik weer te gaan trainen, mijn enkel gaat steeds beter en voelde behoorlijk goed dus mijn sportkleding en schoenen aan.
Voor vandaag had ik zo’n twee kilometer in gedachte met de hoop niet te vaak over te hoeven gaan tot wandelen.
Zoonlief van 16 was vrij en besloot ook het hardlopen weer op te pakken na het een flinke tijd niet meer gedaan te hebben en omdat ik weer onderaan moest beginnen had hij bedacht samen met mij weer te gaan trainen.
De training ging beter dan verwacht, ik voelde wel wat pijntjes in mijn enkel, maar niet zo erg als vorige keer, bovendien werd het vanochtend niet erger tijdens het lopen. Een heerlijke training dus waar ik besloot het tempo te pakken dat voor mij het meest comfortabel liep en dat was heel wat sneller dan verwacht, misschien moet ik niet nadenken over technieken en tempo maar gewoon lopen zoals ik het comfortabelst loop zowel in tempo als techniek.
Eigenlijk vind ik dat heel raar, je zou denken dat langzaam minder belastend is, maar ik vond het vermoeiend, kwam er niet mee in de running-flow wat me wel lukte toen ik een iets hoger tempo uit probeerde.
Zonder veel moeite heb ik bijna 2,5 km gelopen en mijn conditie viel me reuze mee, die heeft blijkbaar toch niet heel veel te lijden gehad afgelopen maand, iets waar ik wel een beetje bang voor was. De verleiding was groot er nog een paar kilometer aan vast te plakken was het niet dat ik mijn lesje heb geleerd en het daarom maar niet gedaan heb. Morgen of overmorgen weer een kans met maximaal 5 km en dan hou ik het daar minimaal een week of twee bij. Daarna als het goed is kilometertje voor kilometertje opbouwen en niet meer gelijk naar de tien kilometer.
Wat heb ik weer zin lekker regelmatig te gaan lopen, het is verslavend en zeker met het voorjaar in het vooruitzicht.
Rustig aan beginnen maar weer….de rest komt wel weer. Ga zo door!