In het najaar van 2015 had ik een start gemaakt met hardlopen en dat bleek voor mij een geweldig leuke manier van sporten te zijn, ik ben liever buiten dan in een sportschool en je kan gaan wanneer het uitkomt. Wat ik niet verwacht had na die start is dat het me nog lukte ook omdat ik vroeger op school altijd ver achter bleef met hardlopen. Maar toen ik toch besloot het een kans te geven bleek dat ik binnen een paar maanden al zonder problemen 5 km achter elkaar kon hardlopen en dat zelfs aan het eind van die periode binnen 35 minuten.
Na die start en het resultaat dat ik tot mijn eigen verbazing haalde maakte ik een grote blunder, ik had bedacht dat ik wellicht het dubbele zonder problemen kon halen en heb de 5 km zonder verdere uitbreiding verhoogd naar 10 km van het ene op het andere moment. Dom dom dom, dat kon niet goed gaan en dat ging het ook niet, tijdens de derde keer voor 10 km te gaan eindigde het met een flinke blessure. Wat als een leuke start met hardlopen was begonnen eindigde door deze actie.
Nadat de blessure over was, wat zeker een paar maanden geduurd had was ik ontmoedigd, ik moest weer helemaal opnieuw beginnen wat zo demotiverend was, dat ik zo af en toe het wel weer eens probeerde maar elke keer teleurgesteld over tempo en afstand afhaakte. Zo ook de laatste keer 4 november 2016, ik wilde nu eenmaal 5 km achter elkaar en dat binnen 35 minuten en dat lukte telkens niet omdat ik niet het geduld had het weer op te bouwen.
Nadat ik zo na deze feestdagen merkte dat ik sporten mis en bovendien ik aan mijn kleren merkte dat alles wat strakker ging zitten had ik er opeens zin “het lukt toch niet zoals ik wil” links te laten liggen en voelde ik het geduld het net als bij de start van het hardlopen in 2015 het weer te willen opbouwen. De keus mijn volgende kleding een maatje groter aan te schaffen of met geduld weer te gaan hardlopen hielp daarbij wel.
Wat ook hielp is dat vriendlief weer met de feestdagen serieuze plannen heeft gemaakt dit jaar mee te doen aan een achtste triatlon en wij het eerder telkens erg leuk vonden naast alleen ook samen te trainen. Beide deze ochtend dus onze hardloopkleding tevoorschijn gehaald en de hardloopschoenen aangetrokken voor een rondje hardlopen, een klein rondje van ongeveer twee kilometer hadden we bedacht als start want ook vriendlief had door gebrek aan een doel het trainen wat meer links laten liggen.
Na een rustige start ging het beter dan verwacht en na een kilometer wist ik opeens waarom ik hardlopen ook al weer zo leuk vond, heerlijk was het even uit te waaien en sportief bezig te zijn. Op 10 meter na hield ik het 2 kilometer vol op een leuke manier, met een snelheid die ik beter vond dan verwacht. Samen hebben we afgesproken zeker 2 á 3 keer per week het hardlopen weer op te pakken, vriendlief met als doel de achtste triatlon, dat is toch een stok achter de deur.
Een triatlon is niets voor mij is, vooral vanwege het zwemgedeelte, als het de bedoeling geweest zou zijn dat ik zou zwemmen was ik wel met kieuwen geboren en je zult me ook niet vrijwillig in dieper water zien dan waar ik kan staan of de kant kan raken. Voor vriendlief is dat anders, die kan goed zwemmen en vind het nog leuk ook, wellicht is dat zijn favoriete onderdeel straks. Toch wil ik net als vriendlief een stok achter de deur, ik heb besloten me daarom in te schrijven voor de 5 km van de IJsselloop te Deventer in april om te beginnen, dat lijkt me als start een leuk eerste doel. Dat voelt goed, ik heb er zin in al is het omdat ik weiger een grotere maat kleding aan te schaffen en hardlopen ideaal is voor iemand die zelf wil bepalen wanneer te willen sporten en dat het liefst buiten in de open lucht wil doen.
Nu met een doel en mezelf zodat ik me niet bedenk ook gelijk ingeschreven te hebben ga ik ervan uit dat ik het nu weer gewoon volhou al is het tot de IJsselloop en daarna zie ik wel weer verder of dat ik mezelf daarna weer inschrijf voor een andere 5 km wedstrijd of misschien zelfs ervoor kies het dit keer langzaam te opbouwen tot eerst 7,5 km. Deze start voelt goed net als mijn motivatie er nu voor te gaan in ieder geval, ik moet nu wel, ik sta al ingeschreven en vind dat nog leuk ook. Zo’n nieuw jaar is toch echt wel een aanmoediging.