Met sporten heb ik nu eenmaal drang dat ik het elke keer beter wil doen dan de keer ervoor. Het kan altijd sneller, verder en met meer gemak. Die houding heeft me dus in december een blessure opgeleverd die er voor zorgde dat ik een tijdje uit de running was. Het opnieuw starten was moeizaam en frustrerend, mijn snelheid was absoluut niet meer wat het was en de afstanden waren ook niet meer wat ze waren. Bovendien heb ik door niet met sporten bezig te zijn ook veel minder op mijn eetgedrag gelet, wat resulteert in wat extra kilo’s die ik nu mee moet slepen. Maar net zoals ik toen doelen stelde en er verbetering kwam in resultaten zo was ik ervan overtuigt dat dit ook nu weer zou gebeuren, het is een kwestie van gewoon doen, niet opgeven en doorzettingsvermogen heb ik best wel. Tijdens deze zondagochtend run lukte het weer een heel eind zoals ik graag wil.
Vanochtend was vriendlief maar alvast gaan hardlopen zonder mij, dat krijg je ervan als je een keer uitslaapt op zondag en gelijk had hij, want tegen de tijd dat ik klaar was om te gaan hardlopen kwamen er toch al telkens aardige buitjes aan. Mijn vriend en ik lopen ook graag samen en ik wil niet dat hij zich teveel moet inhouden omdat ik te traag loop en dat was reden genoeg om toch ondanks de buien te gaan hardlopen, nu kon ik me ook even goed op mijn snelheid concentreren.
Ik merkte al snel dat mijn conditie zich al een heel eind had hersteld, de lastige eerste kilometer waar ik afgelopen keren heb zitten stoeien met mijn ademhaling om niet volledig buiten adem te raken bleek niet te komen en voor ik er erg in had bleek dit lastige moment gewoon overgeslagen. Al snel had ik een lekker tempo te pakken dat ik wel een aantal kilometers dacht vol te kunnen houden. Af en toe wat spetters regen, een relaxte weg lang het twente-kanaal en ik kon toch echt de conclusie trekken dat het best wel weer lekker ging dat hardlopen wat weer veroorzaakt dat ik toch weer nadenk me in te schrijven voor een hardloopevenement, bijvoorbeeld de Keppelrun zondag 12 juni. Het grappige is dat ik dankzij social media een vriendin uit mijn tienerjaren weer ben tegen gekomen en zij overweegt die run ook te gaan lopen, dat zal wel superleuk zijn als we beide in staat zijn elkaar weer eens in het echt te zien en samen mee te doen daar.
Mijn gemiddelde snelheid was 8,76 km/u dat betekend dat mijn eerste doel 5 km weer binnen 35 minuten te lopen haalbaar is, niet dat ik vandaag al 5 km gelopen had, het was vandaag 2,867 km, maar daar maak ik vanzelf 5 km van binnenkort, het ging me nu erom een lekker tempo te kunnen lopen dat ik vol kan houden en het liefst boven de 8,7 km/u en dat is gelukt. Nu op naar de 5 km in 30 minuten, ik weet niet of dat haalbaar is voor de Keppelrun 12 juni en met binnen de 35 minuten ben ik ook tevreden, maar het is die verbeterdrang die toch hoopt op een tijd binnen de 30 minuten. Vandaag dus best tevreden over het hardlopen, ik doe weer mee binnen grenzen die ik voor mezelf acceptabel vind.