Al tijden lukt het me niet weer ritme te krijgen in het hardlopen en dit terwijl het tot afgelopen december zo lekker ging.
Ik was dan ook totaal niet gemotiveerd over het hardlopen of laat staan het enthousiast te bloggen over het hardlopen,
Heel vervelend want om weer vooruit te gaan zou ik toch echt weer minimaal twee keer per week moeten gaan hardlopen. Tot nu toe ben ik al blij als ik één keer per week hardloop en om eerlijk te zijn ga ik altijd op pad met veel zin, maar als ik weer terug ben van het lopen voel ik me elke keer gefrustreerd, te langzaam elke keer en niet ver genoeg.
Mijn gemiddelde snelheid was nauwelijks boven de 8,5 km/u te krijgen en boven de 4 km afstand ben ik maar één keer met veel pijn en moeite geweest afgelopen periode. Ik ben blijkbaar gewoon niet tevreden als ik niet minimaal 5 km achter elkaar hardloop met een minimale snelheid van 8,7 km/u.
Vanochtend besloot ik weer een poging te doen om toch aan mijn eigen minimale eisen te voldoen, maar heel veel vertrouwen had ik niet in mezelf, het lukt me tenslotte al sinds december niet meer, die blessure van toen heeft er toch aardig in gehakt. De blessure is volledig over en toch lukte het me niet en dat helpt niet mee gemotiveerd te blijven, maar als ik eenmaal in mijn hoofd heb dat ik minimaal 5 km wil hardlopen met een minimale snelheid van 8,7 km/u dan zal dat gewoon weer lukken, is het niet nu dan misschien volgende week of volgende maand, maar ik blijf het proberen, ik vind het een realistisch doel dat gewoon haalbaar moet kunnen zijn voor mij.
Zonder het idee dat het me zou lukken trok ik vanochtend dus mijn hardloop-outfit aan en besloot gewoon te kijken hoever ik zou komen, dat ik het niet zou halen als ik thuis zou blijven is zeker dus wat had ik te verliezen. Gaan is nog altijd beter dan thuis blijven.
De eerste 500 meter is altijd wat lastig met in het juiste tempo komen en geen meningsverschil te hebben met mijn ademhaling, maar vanochtend ging dat beter dan verwacht. Ik kan niet anders dan toegeven dat het lekker ging, in ieder geval beter dan ik verwacht had. Na drie kilometer kwam er even een lastig punt, dus ik besloot het tempo iets te verlagen en binnen de kortste keren bleek ik door dat punt heen gelopen te hebben en zodanig dat ik besloot het tempo weer iets op te voeren.
Dolf Jansen die me via mijn app altijd aanmoedigt om de 500 meter en me een update geeft van hoe het ervoor staat was enthousiast, dat is hij altijd, zelfs als ik dat totaal niet ben, maar vandaag was ik het met Dolf eens, dit ging helemaal niet onaardig en toen ik hoorde dat mijn gemiddelde snelheid meer was dan ik gehoopt had voelde ik me erg aangemoedigd dit vol te houden.
Vier kilometer zat erop en nog steeds een mooier gemiddelde dan ik gehoopt had, dit kon ik best nog de kilometer volhouden die ik nodig had om ook weer tevreden te zijn over mijn afstand en ja hoor. Dolf vertelde me dat ik al vijf kilometer had gelopen met een gemiddelde van boven de minimale 8,7 km/u waar ik niet onder wil komen. Sterker nog, het laatste stuk heb ik zelf boven de 9 km/u gelopen.
Om niet uit eigenwijsheid straks weer een blessure op te lopen besloot ik het laatste stukje naar huis te wandelen. Dit lijkt er weer op 5017 meter met een snelheid van 8,94 km/u. Nu proberen dit minimaal twee keer per week vol te houden en als dat lekker gaat er een kilometertje bij aan plakken. Dit keer ga ik voor rustig opbouwen. Maar voor nu ben ik tevreden.