En toen was de laatste stagedag bij molen De Engel al weer achter de rug en ik moet zeggen dat ik deze stageperiode voor mijn gevoel een stuk opgeschoten ben. Een leuk team met de kennis paraat om vragen te beantwoorden en ervaring te delen, een molen die meer dan geschikt is om examen te doen en goed hanteerbaar is en leuke mede kandidaten om mee te oefenen voor ons examen straks over anderhalve week.
Wellicht was het niet alleen deze stageperiode, maar ook het meer de deur uitgaan, het bekijken van diverse molens, de hulp en medewerking van diverse molenaars en ook belangrijk een opleiding tot trainer wat betreft mijn vakgebied in de kinderopvang en waar ik toch ook een aantal vaardigheden voor kon oefenen die ook echt handig zijn als examenvaardigheden dat ik nu het gevoel heb anders het examen in te gaan dan eerdere molen-examens. Sterker nog met een stukje meer vertrouwen en iets minder zenuwen dan ik van mezelf gewend ben op dit moment tenminste. Nu maar hopen dat dat over anderhalve week nog hetzelfde is.
In de loop van deze laatste stagedag bij molen De Engel kwam ik dan tot de conclusie dat ik niet eens gestrest was bij het idee dat dit de laatste dag daar was en de volgende keer dat ik hier zou zijn de dag van het examen is. Sterker nog, de molenaar vroeg of we nog dingen wilde bespreken of oefenen en ik kon niet eens meer wat bedenken en de molenaar ook niet. Straks zal ik echt niet alles weten, maar ik heb het gevoel dat in ieder geval alles dat belangrijk is besproken is en geoefend. Op één moment na was het dan ook vooral een relaxte en leuke molendag.
Dat ene moment dat opeens toch even de zenuwen voor het examen omhoog kwamen was toen ik besefte hoe lastig het is de wind te bepalen als er geen wind is, wat doe je dan op het examen, je kan niet zomaar gissen en het examen laat zich niet uitstellen tot de weer-elementen gunstig zijn. Opeens sloeg dat door in angst voor het examen, ik zou echt niet weten wat ik moet doen mocht er geen wind zijn op die dag. Dan maar liever storm, dan weet je tenminste waar je aan toe bent.
Ik heb geen connecties met goden of weergoden dus besloot ik met de molenaar een gesprek aangaan wat te doen op zo’n moment en ik denk het te weten nu ondanks dat ik hoop op toch minstens een windkracht drie, dat zou mooi zijn. Het uitwaaieren naar allerlei bijkomstigheden, leuke wetenswaardigheden en uitzonderingen heb ik afgelopen week en vandaag aardig achterwegen kunnen laten en dat helpt toch best wel de focus vast te houden op wat voor nu belangrijk is. Zelfs de molenexcursie die er volgende week is heb ik besloten niet naar toe te gaan omdat ik verwacht dat ik dan wel heel veel van bovengenoemde items zal tegenkomen, iets dat mezelf kennende niet gaat meehelpen voor het examen.
Volgende week zaterdag de laatste oefendag, dit keer bij de molenaar op de molen die me al een tijdje adviezen geeft en helpt bij de voorbereidingen, een soort van generale repetitie dus. De tijd vliegt en soms denk ik dat ik liever nog heel veel oefen voor ik het aandurf en soms denk ik kom maar op met dat examen ik ben er klaar voor en ik zou ook niet weten wat ik voor nu nog meer kan doen. Alles weten en onthouden kan niemand dus hoef ik ook niet te kunnen. Vandaag was in ieder geval een mooie laatste oefendag op deze molen en ik hoop dat volgende keer dat ik bij deze molen ben en het examen er is, het net zo prettig verloopt, maar dan met iets meer wind.